انتشار اولین شماره نشریه هفتگی صحرا به زبان ترکمنی

انتشار اولین شماره نشریه هفتگی صحرا به زبان ترکمنی ، قدمی در جهت حفظ هویت ملی و فرهنگی ما
هفته نامه صحرا انتشار نشریه ای به زبان ترکمنی را آغاز نمود. این حرکت مصداق ضرب المثل ترکمنی است که می گوید : ایش بیتیرسنگ، ایل تانار
زبان یک ملت در واقع اصلی ترین پایه فرهنگی یک ملت می باشد و بنا به آزموده های تاریخی، با مرگ و یا فراموشی یک زبان، هیچ اثری از فرهنگ و حیات ِ آن ملت باقی نمی ماند. چه بسیار اقوام وملت هایی در طول حیات بشری وجود داشته اند که با از دست دادن زبان و گویش خود، تغییر هویت داده و بالکل در بین دیگران حل شده اند. نوشتن و خواندن، تحصیل و تدریس و داشتن رسانه های عمومی به زبان مادری از الزامات حفظ زبان و رشد آن است. اصول 15 و 19 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حقوق اقلیت های ملی و فرهنگی را در دفاع از موجودیت های ملی خود، چون زبان و ادبیات و فرهنگ مورد تأئید قرار داده است. با این وجود از جانب کارگزاران و دولتمردان حکومت ج.ا. تاکنون علاقه چندانی برای اجرای آن نشان داده نشده است و هر روز که می گذرد زبان اقلیت های ملی بیش از پیش با خطر فراموشی و زوال مواجه است
زبان ترکمنی ، در ترتیبات زبانشناسی دنیا در شاخه زبانی اورال ـ آلتائی قرار دارد و به لحاظ التصافی بودنش دارای دستورات و قواعد تکامل یافته و وزین می باشد. به لحاظ قدمت و درجه اهمیت نیز بر بسیاری از زبان های مرسوم دنیا برتری دارد. زبان فعلی ترکمنی در دوره حیات دولت مامد آزادی و بعدا مختومقلی فراغی بسوی وحدت و غنای تاریخی رفته و به شکل زبان خالص و مدرن ترکمنی تثبیت گردیده است.در حال حاضر بیش از 10 میلیون نفر در جمهوری ترکمنستان، ترکمنصحرای ایران و ترکمن های افغانستان به زبان ترکمنی تکلم می کنند
حفظ و ترقی زبان، آثار ادبی، فرهنگی، موسیقی و فولکولور ترکمنی به همه روشنفکران ترکمن مربوط می گردد. لذا هر گامی در این راستا از سوی افراد دلسوز و معتقد به این امر، شایسته تشویق و تحبیب است. قدمی که نشریه صحرا در این رابطه برداشته است، در صورت تداوم می تواند نقش مؤثری در اشاعه و گسترش زبان وادبیات ترکمنی ایفا نماید. پر واضح است که این مهم با حمایت فرهنگ دوستان خردورز و متعهد جان و روح تازه تر و قوی تری خواهد یافت. سایت ترکمنصحرا مدیا برای کارکنان نشریه صحرا و بویژه برای آن عزیزانی که در این کار بزرگ پیشقدم شده اند، توفیق بیشتر را آرزو می نماید

ترکمنصحرا مدیا بهمن 1385

پيوند حق بشرى آموزش و پرورش با حق آموزش به زبان مادرى

بیست و یکم فوريه روز جهانى زبان مادرى است. سازمان كمك به كودكان تردزوم (سرزمين انسانها) همگان را، دولتها و شهروندان جهان را فراخوانده است كه اهميت بيشترى به تدريس زبان مادرى در مدارس بدهند
تصور كنيد كودكى هستيد ۶ ساله ، در خانه و محله هميشه فقط فارسى شنيده‌ايد و فقط به فارسى حرف زده‌ايد و در روز اول مدرسه و روزهاى پس از آن به زبانى با شما سخن بگويند كه به هيچ وجه نفهميد. محيط مدرسه برايتان بيگانه است، زبان بيگانه هم بر آن افزوده شده است، رابطه شما با اين محيط جديد به سختى برقرار مى‌شود، در دلتان ترس خانه مى‌كند. و اين احساس و وضعيت ميليونها كودكى است در جهان كه از آموختن درس به زبان مادريشان محرومند. در ايران نيز ميليونها نفر با وجود آنكه زبان مادريشان نه فارسى، بلكه براى نمونه عربى، آذرى، تركمنى و بلوچى است، مجبورند در مدرسه به فارسی درس بياموزند. به مدرسه مى‌روند شوكه مى‌شوند، چون نمى‌فهمند كه معلم در كلاس چه مى‌گويد
ناصر بله‌ديى ، شهروند بلوچى مى‌گويد : من كلاس اول بود كه باصطلاح وارد جايى شدم، مدرسه، كه آنجا زبان فارسى صحبت مى‌كردند. برايم خيلى مشكل بود، درك چيزى، فهميدن چيزى كه معلم می‌گويد . حافظ ماهين ، شهروند آذرى مى‌گويد: من فكر مى‌كنم كه تقريبا براى همه كسانى كه زبان ديگرى را در مدرسه در سن ۶–۷ سالگى ياد مى‌گيرند ، احساس مشتركى وجود دارد. آنهم احساس غريبى است كه چيزى كه تا كنون در خانه وجود نداشته براى اولين بار. به هر حال كسى كه به مدرسه مى‌رود به محيطى غريبه وارد مى‌شود. علاوه بر اين زبانى كه استفاده می‌شود اصلا قابل فهم نيست. براى همين فشار زيادى مى‌آيد روى بچه‌ها
جوما بورش، شهروند تركمن مى‌گويد: در وهله اول من هيچگونه تصورى از مدرسه و زبان و اينها نداشتم. فكر مى‌كردم كه در آنجا هم به همان زبان مادرى صحبت مى‌شود، نوشته مى‌شود. وارد كلاس كه شدم مدير مدرسه كه اولين معلمان بود خودش هم تركمن بود، ديگر تركمنى صحبت نمى‌كرد و شروع كرد به فارسى صحبت كردن. اصلا نمى‌فهميدم در مورد چه موضوعى ايشان دارند صحبت مى‌كنند. اسمها را پشت سر هم مى‌برد كه من هم نمى‌دانستم اين چه هست. در واقع ايشان حضور و غياب مى‌كردند. نوبت من كه شده بود من اصلا دست بلند نكردم، چون نمى‌فهميدم كه اين حضور و غياب است. كه در نتيجه من كه در كلاس حضور داشتم به عنوان غايب محسوب شده بودم
بيگانگى و ترسى كه در دل كودكان ايجاد مى‌شود در بسيارى موارد منجر به بيزارى از كلاس درس و مدرسه‌گريزى مى‌گردد

پدر و مادر يا معلمان و مديران براى بازگرداندن شاگرد گريزان چه بسا به حربه خشونت متوسل مى‌شوند
جوما بورش، شهروند تركمن: فشار بزرگى بود و من هم درواقع اعتراض كردم پيش پدر و مادرم كه نمى‌خواستم بروم هيچگونه علاقه‌اى به مدرسه نداشتم. يك نوع شكنجه بود برايم كه هر روز بايد آنجا مى‌نشستم و يك سرى حرفها را گوش مى‌كردم كه متوجه نمى‌شدم. به هر طريق با كتك مرا وادار كردند كه به مدرسه ادامه بدهم
ناصر بله‌ديى، شهروند بلوچى : بعنوان يك بچه ۶–۷ ساله يادم است كه معمولا از سر كلاس فرار مى‌كردم. يعنى اين عادت شده بود براى من. و معمولا هم يكى دنبالم ميامد تا بيايم سر كلاس بنشينم. چون اصلا هيچ چيز نمى‌فهميدم كه معلم چه مى‌گويد. به همين دليل هم چند دفعه معلم مرا فلك كرد. با اينكه ۶–۷ سالم بود
ماده بيست و ششم اعلاميه جهانى حقوق بشر مى‌گويد: هر كس حق دارد از آموزش و پرورش بهره‌مند شود. آموزش و پرورش بايد طورى هدايت شود كه شخصيت انسانى هر كس را بحد اكمل رشد آن برساند
اما محروم كردن كودكان از يادگيرى زبان مادرى‌شان در مدارس به معناى آن است كه بر سر راه رشد شخصيت آنها سنگ‌اندازى شود. سازمان مدافع حقوق كودكان تردزوم در اطلاعيه مطبوعاتى‌اى كه به مناسبت روز جهانى زبان مادرى منتشر كرده تاكيد مى‌كند بر اينكه تدريس زبان مادرى باعث رشد تواناييهاى كودك براى شناخت اشيا و جهان مى‌شود
دكتر پتر استراك ، سخنگوى مطبوعاتى اين سازمان ، در اين باره چنين توضيح مى‌دهد: ما در پروژه‌هايى كه داريم مى‌بينيم كه كودكانى كه در مدرسه زبان مادرى خود را ياد مى‌گيرند در مراحل بعدى تحصيل و همچنين در حوزه‌هاى ديگر موفق‌تر هستند. اين بخاطر اين است كه يادگيرى با فهم در ارتباط است و فهم موقعى امكان پذير است كه آدم با چيزها بطور منزوى يا درهم‌برهم روبرو نشود، بلكه رابطه آنها با يكديگر را درك كند و آن هم در درجه نخست در متن فرهنگ خودش، چون ساده‌تر است. هر زبانى منطق خودش را دارد، هر واژه‌اى هم معناى خودش را دارد و كودكان واژه‌اى كه از زبان مادريشان باشد را بهتر مى‌شناسند و بدين خاطر يادگيرى دوره آغازين مدرسه موثرتر است و اين بر زندگی آينده كودك هم تاثير ميگذارد، يعنى موقعى كه بايد موضوع‌هاى جديد و ناآشنا را ياد گرفت تا بتوان با جهان آشنا شد
آينده كودك از همان دوره مدرسه ابتدايى رقم مى‌خورد. ايرانيانى كه در خانواد‌ه‌هاى غير فارس بدنيا آمده و در مدرسه تنها فارسى آموخته‌اند، مى‌دانند كه چگونه زندگى خودشان و نيز بسيارى از هم‌زبانانشان با دشوارى روبرو بوده است. تنها شمار كمى از جوانان خانواده‌هاى عرب يا بلوچ به دوره تحصيل دانشگاهى مى‌رسند، چون رقابت با فارس‌زبانان در كنكور دانشگاهى كه به زبان فارسى است كار آسانى نيست. عدم تسلط كامل به زبان فارسى براى بسيارى نه تنها در دوره تحصيل بلكه در حوزه‌هاى ديگر نيز مشكل‌زاست. از جمله اينكه بسيار پيش می‌آيد كه اين شهروندان در دادگاهها نمى‌توانند بخوبى از خود دفاع كنند
براى آنان كه اين فشارها را تجربه كرده‌اند گاه درك ناشدنى است كه چرا سياستمداران ايران كودكان را محروم از آموختن زبان مادريشان در مدارس كرده‌اند. جوما بورش ميپرسد:
مسلم است كه در مورد ما حق‌كشى شد و شانس بزرگى را از ما گرفتند. نمى‌دانم كه حاكمين اين را براى چه پياده كردند. اين نه براى آنها نتيجه‌اى را در برداشت نه براى ما
و پاسخ دكتر پتر استراك از تردزوم به اين پرسش چنين است: پشت سر كشمكش با اقليتها اغلب مشكل بوجود آوردن دولت ملت بوده است. كشورهايى كه زير فشار استعمارگران و قدرتهاى خارجى هستند در تلاششان براى آنكه قوي باشند در درون كشور فشار اعمال مى‌كنند. چون توجه نمی‌كنند كه در حقيقت كثرت در كشورشان بزرگترين نيروى بالقوه براي قدرت آنهاست و اينكه فرهنگهاى گوناگون در يك كشور می‌توانند متقابلا همديگر را بارآور كنند. وقتى به كثرت به عنوان گنجينه و ثروت نگاه كنند مى‌توانند در برابر قدرتهاى خارجى‌اى كه مى‌خواهند آنها را به زور مثل خودشان كنند، مقاومت كنند
داستانى كه در ايران از زمان رضا شاه پهلوى آغاز شد و هنوز هم ادامه دارد

كيواندخت قهارى

تجمع دانشجويان ترک و کرد در دانشگاه تهران

به مناسبت 21 فوريه ، روز جهانی زبان مادری ، گروهی از دانشجويان ترک زبان و کرد زبان در محوطه دانشگاه تهران تجمع کردند و خواستار تدريس زبانهای کردی و ترکی در مدارس و دانشگاههای ايران شدند

به گزارش آذر پرس نیوز تجمع دانشجويان ترک زبان که خبرگزاری جمهوری اسلامی تعدادشان را يکصد نفر گزارش کرده ، در مقابل دانشکده ادبيات و علوم انسانی دانشگاه تهران برگزار شد و شرکت کنندگان تجمع پلاکاردهايی در دست داشتند که روی آنها به زبانهای ترکی ، انگليسی و فارسی شعارهايی با اين مضامين نوشته شده بود: زبان ترکی نمی‌ ميرد ، زبان ترکی حق مسلم ماست ، مدارسی را با زبان ترکی باز کنيد

دانشجويان ترک زبان همچنين در حالی که شعارهايی به زبان ترکی مبنی بر به رسميت شناخته شدن زبان مادری شان می دادند ، از مقابل دانشکده ادبيات به سمت دانشکده حقوق و علوم سياسی دانشگاه تهران حرکت کردند و در پايان، بيانيه‌ ای تحت عنوان "بيانيه دانشجويان آذربايجانی دانشگاه تهران" صادر و قرائت کردند

يک روز پيشتر، دانشجويان کرد زبان نيز طی تجمع در مقابل دانشکده‌ ادبيات دانشگاه تهران پلاکارد‌هايی در دست گرفتند که خبرگزاری دانشجويان ايران به برخی از آنها اين گونه اشاره کرده است: زبان خانه‌ هستی است و گرامی باد ۲۱ فوريه سالروز زبان مادری

يکی از دانشجويان شرکت‌ کننده در تجمع به سخنرانی پرداخت و از اينکه زبان کردی در دانشگاه کردستان تدريس نمی شود انتقاد کرد و در پايان ، تجمع کنندگان سرودی به زبان کردی خواندند و بيانيه ای قرائت کردند که در آن، تدريس زبان کردی در نظام آموزشی ايران خواسته شده است

ابراز نگرانی امريکا به ادامه سرکوب اقليت های قومی در ايران

آمريکا نسبت به ادامه سرکوبی اقليت های قومی ايران ازسوی رژيم جمهوری اسلامی ايران، ازجمله اقليت های آذری، کرد وعرب، ابرازنگرانی کرده است
وزارت امور خارجه آمريکا می گويد اقدامات سرکوبگرانه مقامات رژيم جمهوری اسلامی، دانش آموزان، زنان، اتحاديه های کارگری، روزنامه نگاران و دانشگاهيان را شامل می شود
دراعلاميه وزارت امورخارجه آمريکا آمده است تهران آموزش زبان آذری را درمدارس ممنوع اعلام کرده است، فعالان آذری را آزار می دهد و آذری هائی را که ازحقوق فرهنگی وزبانی خود دفاع می کنند، به گونه غيرمنصفانه ای به زندان انداخته است
وزارت امورخارجه آمريکا بارديگرخواست آمريکا را ازايران تکرار کرد وخواستارآن شد که ايران سرکوبی شهروندان خود را متوقف سازد، به حقوق بشر احترام بگذارد وشهروندانی را که به خاطر مطالبه آزادی بيان ومذهب ومطالبه حقوق اساسی ديگری به زندان افتاده اند، آزاد سازد

محکومیت ایران بوسیله شورای عالی اتحادیه اروپا در خصوص اعدامهای اهواز

شورای عالی اتحادیه اروپا ، در يک اقدام کم سابقه علیرغم منافع وسیع اقتصادی اش ، روز جمعه دوم فوریه ، با صدور اعلامیه مشترکی در بروکسل، اعدام 4 عرب اهوازی را محکوم و بر علیه اعدام 3 تن دیگر، به جمهوری اسلامی هشدار داد

این اعلامیه از جانب ریاست دوره ای شورای عالی اتحادیه اروپا که اکنون ریاست آنرا آلمان بعهده دارد به نیابت از طرف کشورهای عضو صادر شده است

این اعلامیه علاوه بر کشورهای عضو اتحادیه اروپا (27 کشور) ، از جانب کشورهای کاندیدای عضویت از جمله کشورهای ترکیه، کراوسی ، مقدونی، آلبانی، بوسنی هرزوگوین، مونتنگرو، صربستان، ایسلند، لیجنشتاین، نروژ، اوکراین ، مولدویلا و همچنین کشورهای شورای اقتصادی اروپا ، پشتیبانی و به آن راًی داده اند

! مسئله ملی در بلوچستان را بدرستی در يابيم

بلوچستان سرزمين وسيعی است که ملت بلوچ در آن زندگی ميکند و با توجه به سياستهای استعماری گذشته ، تجزيه و به کشورهای ايران ، افغاستان و پاکستان ضميمه گشته است

ملت بلوچ نيز همانند ساير ملل جهان ، از اقشار گوناگون اجتماعی همانند دهقان، کاسبکارو... تشکيل شده است . بلوچهائی که در اسارت ايران بسر ميبرند ، هيچگونه نقشی در اداره امور داخلی بلوچستان ندارند و اين حکام مرکزی هستند که با گماشتن مزدوران خويش برمسند امور در بلوچستان ، هست و نيست مردم ما را به تاراج برده و آنها را در زندانی به پهنای وسيع بلوچستان ، محبوس کرده اند

بلوچها نميتوانند تا ابد در اسارت زندگی کنند. آنها بايد جهت رهائی خويش از قيد بردگی ، به مبارزه ای بی امان روی آورند. دشمنان ملت بلوچ ، نيروهای پيشرفته و متمدنی نيستند که قادر باشند از راه مسالمت آميز و نشستن پای ميز مذاکره ، به پذيرفتن حقوق ملی بلوچستان گردن نهند و اختيارات درونی بلوچستان را به بلوچها واگذار نمايند. ما با دشمنانی جاهل و شوونيست سرو کار داريم که بجز زبان زور، زبان ديگری را درک نميکند

مبارزه ملت بلوچ برای گسستن زنجيرهای اسارت و بردگی ، مبارزه ای است ملی که در آن تمامی اقشار جامعه بلوچستان سهم يکسانی دارند. زبان بلوچی به صلابه کشيده شده ، اقتصادی به معنای واقعی و مدرن امروزی در بلوچستان وجود ندارد ، فرهنگ و سنن نيک و پسنديده بلوچ مورد تمسخر قرار گرفته و تهديد به نابودی است. مذهب مردم ما با خشونتی وصف ناپذير سرکوب ميشود و بطور خلاصه ستم ملی در بلوچستان از چار چوبهای تئوريک موجود فرار رفته و رژيم فاشيستی جمهوری اسلامی ايران علناً تصميم به نابودی ملت بلوچ گرفته است

آنها بلوچستان را به پايگاهی نظامی تبديل کرده و دهها هزار مزدور سرسپرده خويش را به منطقه آورده و همه روزه به کشتار و اعدام مردم بيگناه بلوچ مشغولند. نيروهای مذهبی بلوچ ، ريش سفيدان و سران قبائل ، دهقانان ، کسبه ، دانشجويان و دانش آموزان ، معلمان و استادان ، کارمندان اندک بلوچ در اداره جات دولتی ، روشنفکران و تمامی اقشار ملت بلوچ از اوضاع حاکم بر بلوچستان رنج ميبرند و وظيفه ای ملی بر دوش دارند تا جهت رهائی ملت بلوچ مبارزه کنند

نبايد از ياد برد که مبارزه ملت بلوچ مبارزه ای است ملی و نه طبقاتی . در بلوچستان طبقه ای وجود ندارد که بتوان بحثی از مبارزه طبقاتی بمیان آورد. روشنفکران بلوچ دچار خطا نشوند و نا آگاهانه به مبارزه ملی بلوچستان که تمامی مردم بلوچ را شامل ميشود ، ضربه نزنند. مبارزه ملی زمانی به پيروزی خواهد رسيد که منظم و سازمان يافته باشد. نيروهای مبارز بلوچ ، مردم را در احزاب و سازمانهای سياسی متشکل کرده و جهت کسب حقوق ملی پايمال شده ملت بلوچ مبارزه خواهند کرد. هم اينک چندين سازمان سياسی ـ نظامی در بلوچستان فعاليت دارند. هر کدام از اين جريانات با توجه به توان خويش فعال بوده و به کار سياسی و نظامی مشغول ميباشند. جنبش مقاومت مردمی ايران ، حزب مردم بلوچستان ، راجی زرمبش بيشتر از سايرين مطرح هستند

جنبش مقاومت مردمی با ضربات نظامی که بر پيکررژيم آخوندها در بلوچستان وارد آورد ، مبارزه ملی در بلوچستان را يک مرحله به جلو سوق داد. پيش از اين ، مبارزات مردم بلوچ همواره انگ قاچاقچی ميخوردند ، اما هم اينک مزدوران رژيم ناچار از پذيرش خواسته های سياسی درجنبش بلوچستان شده و اين به نوبه خود موفقيتی است برای ملت بلوچ

وظيفه کليه نيروهای ملی و مترقی بلوچ است تا به هر شکل ممکن از نيروهای مبارز بلوچ که هست و نيست خود را وقف آزادی مردم بلوچ ساخته و با خطرات غير قابل وصفی روبرو هستند ، حمايت بعمل آورند. اينجا نه مسئله ارتجاعی مطرح است و نه قضيه تجزيه طلبی!!! که رژيم جنايتکار جمهوری اسلامی ايران ، از طريق عوامل مستقيم و يا غير مستقيم خود در اروپا ، قصد طرح آنها را در بين روشنفکران بلوچ دارد تا از اينطريق بتواند به سياست رسوای کهنه "تفرقه بينداز و حکومت کن" باز هم جامه عمل بپوشاند. تمامی مبارزات مردم بلوچ در چارچوب جنبش ملی بلوچستان می گنجند و قابل پشتیبانی از سوی نیروهای مترقی بلوچ . مبارزه مردم بلوچ جهت رفع ستم ملی در بلوچستان ، هر گاه که شکلی مستقل داشته باشد و به تشکلهای ملت بر تر يعنی فارس وابسته نباشد ، بطور طبيعی از سوی آنان مردود و به طرق متفاوت بر عليه آن تبليغ خواهد شد. بلوچها نبايد از اين باکی داشته باشند. اوضاع کنونی با شرائط دوران انقلاب سال ۱۳۵۷تفاوتی آشکار دارد. ستم ملی تشديد شده و نيروهای سياسی بلوچ با کوله باری از تجربه ، توان سازماندهی مستقل را دارند تا مبارزات ملی بلوچستان را کاناليزه کرده و به پيش ببرند. بلوچهائی که هنوز هم راجع به ماهيت و محتوی جنبش ملی بلوچستان توهم دارند ، و يا آنهائی که جهت خوش خدمتی به اربابان خود بر عليه نيروهای ملی و مبارز بلوچ دست به تبليغات مسموم کننده ميزنند ، بايد به خود آيند و به هويت ملی خويش افتخار کنند. احساس حقارت در برابر ديگران ، ستم ملی را تداوم خواهد بخشيد و اين خيانتی است غيرقابل بخشش

اميربلوچ

باز هم دستگیری یکی از فعالان سیاسی آذربایجانی در اردبیل

آذر پرس نیوز : یک فعال سیاسی در اردبیل به نام حامد لطفی ساعت 10 شب روز – چهارشنبه 85/11/11 توسط ماموران اداره اطلاعات این شهرستان دستگیر شده است وهنوز از محل نگهداری وی هیچ خبری در دست نیست

بنا به اخبار رسیده از اردبیل حامد لطفی یکی از فعالان حرکت ملی آذربایجان در این شهر پس از محاصره منزل توسط ماموران اطلاعاتی و امنیتی مورد حمله قرار گرفت. بر اساس همین گزارش ، حامد لطفی به دنبال این یورش دستگیر و به اداره اطلاعات استان اردبیل منتقل گردید و کلیه وسایل شخصی وی از جمله کامپیوتروی نیز ظبط و توقیف شد. لاذم بذکر است که ماموران امنیتی هنگام دستگیری او را به شدت مورد ضرب و شتم قرار داده اند

وضعیت نا مساعد عباس لسانی

بنا به گزارشهای منتشرشده ، عباس لسانی زنذانی سیاسی زندان اردبیل که در اعتراض به نقض حقوق خود وعدم اعطای مرخصی دست به اعتصاب غذا زده بود، در شرایط بد جسمی بسر می برد
رقیه محمد علیزاده همسر عباس لسانی روز گذشته اعلام کرد که همسرش پس از اعتصاب غذای سی روزه که در اثر آن حداقل سی کیلو از وزنش کاسته شده در شرایط بسیار وخیم جسمانی به سر می برد و نیاز فوری به پزشک و انتقال به بیمارستان دارد که مسئولین از این امر ممانعت میکنند
همسر این زندانی سیاسی از تمام نهادهای حقوق بشری خواهان فشار بر مسئولین جهت رسیدگی به وضعیت همسرش شد

چند گزارش از خبرگزاری دیده بان حقوق بشر کردستان

شیرکو جهانی آزاد شد
مهاباد : شیرکو جهانی عضو سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان و روزنامه نگار آزاد مهابادی ، پس از 3 ماه بازداشت و زندان ، عصر روز شنبه 14 بهمن ماه با قرار کفالت آزاد شد
شیرکو جهانی در 7 آذر ماه دستگیر و زندانی شده بود و در حال حاضر دو پرونده در دادگاههای عمومی و انقلاب اسلامی به ترتیب با اتهامهای تشویش اذهان عمومی و اقدام علیه امنیت ملی برای این عضو سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان مفتوح است

زندانی سیاسی به اعتصاب غذا پایان داد
بوکان : یک زندانی سیاسی بوکانی به نام سمکو قادرپور که از 11 روز پیش در اعتراض به حکم حبس خود ، دست به اعتصاب غذا زده بود ، سر انجام به شرط تجدید نظر اساسی در حکم صادره علیه وی و نیز تعلق مرخصی مشروط به اعتصاب غذای خود پایان داد
نامبرده از 3 سال پیش دستگیر شده و به اتهام عضویت در یک حزب کردی به 11سال حبس محکوم گردیده است

حکم عدم خروج از شهر برای یک شهروند
مهاباد : یک شهروند مهابادی به نام ابراهیم بایزیدی به اداره اطلاعات و امنیت مهاباد احضار شد
نامبرده که متهم به فعالیت سیاسی شده است متعهد گردیده ، تا اطلاع ثانوی ، از شهر مهاباد خارج نشود

ضرب و شتم یک زندانی قبل از اعدام

بنا بر گزارشات رسیده از گچساران یک زندانی قبل از اعدام به شدت مورد ضرب و شتم مسئولین زندان قرار گرفته بود
آقای محمد دروزی معروف به محمد خان از اهالی دهدشت ، 45 ساله که در هفته گذشته در گچساران اعدام شد ، شب قبل از اعدام به دلیل عدم توبه اسلامی و ایمان آوردن به اسلام مورد ضرب و شتم شدید مامورین زندان گچساران قرار گرفته است
آقای محمد دروزی به همراه دو زندانی دیگر از اهالی یاسوج در ملع عام به دار آویخته شد ، مردم عادی و خانواده های آنها که نظاره گر صحنه اعدام آنها بودند در یک اقدام اعتراضی به حکومت با دست زدن اعدام شدگان را تشویق می کردند

اطلاعیه‌ کنگره‌ی ملیتهای ایران فدرال

در مورخه‌ي 27/01/2007 اکثريت اعضاي اصلي کنگره‌ي مليتهاي ايران فدرال ، جلسه‌ي دوره‌اي خود را در لندن برگزار نمود
در اين نشست گزارش فعاليتهاي کنگره‌ ارائه‌ گرديد ، بعد از بحث وتبادل نظربرنامه‌ ي کار وفعاليت کنگره‌ را براي سال 2007 به‌ تصويب رسانيد ، در ضمن سه‌ سازمان و حزب ديگر که‌ تقاضاي عضويت آنها قبلا" به‌ اطلاع کنگره‌ رسيده‌ بود ، بعد از بررسي به‌ موافقت اجماع حاضرين در نشست عضويت آنها در کنگره‌ مورد قبول قرار گرفت که‌ عبارتند از: 1- حزب آزادي کوردستان 2- حرکت بيداري ملي آدربايجان جنوبي 3- انجمن فرهنگي کردهاي خراسان

کنگره‌ مليتهاي ايران فدرال 01/02/2007

فراخوان برای حذف حکم اعدام در ایران

پنج سازمان حقوق بشری شامل فعالان حقوق بشر در ایران ، سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان ، تشکل حقوق زن کرد ، سازمان دفاع از حقوق بشر شمال غرب کشور و سازمان حقوق بشر اهواز طی فراخوانی خواهان لغو صدور حکم اعدام در ایران شدند

فراخوان برای حذف حکم اعدام در ایران

در طی 27 سال حاکمیت جمهوری اسلامی هزاران نفر در ایران اعدام شدند ، اعدام ها از فضای بسته زندان به خیابان ها ، میادین شهر ها و ورزشگاه ها کشیده شده و از جرثقیل ها که در عمران و سازندگی باید بکار روند ، برای گرفتن جان انسان ها استفاده می شوددر این راستا شیوه های اعدام بصورت غیر انسانی تر اجرا می گردد و از اعدام در محیط های بسته زندان تا بدار آویختن چندین نفر همزمان در ملع عام ارتقا یافته است و یا سنگسار قربانیان تا مرگ که نفرت انگیز ترین شیوه اعدام می باشد همچنان در دادگاه ها صادر می گردد. قربانیان اعدام بدون محدودیت سنی می باشد و حتی کودکان ، افراد مسن و زنان باردار را نیز شامل می گردددر دهه های 60 اعدام ها به نحوه غیر قابل تصوری افزایش یافت بطوری که در سال 67 در عرض چند هفته هزاران نفر از زندانیان سیاسی به جوخه های مرگ سپرده شدنددر یکسال اخیر باز هم شاهد رشد تصاعدی اعدام در ایران هستیم و هفته ای نیست که رسانه های حکومتی اعم از تلویزیون ، رادیو ، روزنامه ها خبر از اعدام ندهند

در طی سال گذشته و سالجاری بود که پس از یک وقفه کوتاه اعدام زندانیان سیاسی مجددا آغاز گردید و تا به حال قربانیان آن آقایان اسماعیل محمدی ، حجت زمانی ، محمد پنجويني ، عزيز خلكاني ، مسعود شوكه ، صلاح محمودي ، عبدالله سلیمانی ، علی مطيری نژاد، مالک بنی تميم،عبدالامير فرج الله چعب، محمد چعب پور، عليرضا عساکره و خلف خذيری بوده اند. که باعث موجی از نفرت و انزجار عمومی در ایران و جهان گردید و همچنین با اعتراضات گسترده بین المللی مواجه بوداعدام کودکان ابعاد جدید به خود گرفت و تا کنون تعدادی از آنها اعدام گردیدند ولی پس از اعتراضات سازمان های حقوق بشری شیوه اجرای اعدام کودکان تغییر یافت و کودکانی که محکوم به اعدام می شوند تا رسیدن سن قانونی در زندان نگهداری می شوند و سپس حکم را به اجرا در می آورندزنان یکی دیگر از قربانیان شیوه ضد انسانی اعدام هستند و در طی یکسال و نیم گذشته به نحوه فزاینده ای احکام اعدام در مورد آنها به اجرا در می آید . و همانند سایر زندانیان در محل های عمومی به دار آویخته می شوند و می توان از دختر نوجوانی به نام عاطفه رجبی که دچار اختلال روحی بود نام برددر ماه ها و هفته های اخیر در بلوچستان شمار زیادی را اعدام نمودند و همچنین روند اعدام ها در خوزستان رو به افزایش می باشددر حال حاضر افراد زیادی از زندانیان که محکوم به اعدام هستند و در انتظار اجرای حکم می باشند و تعدادی از آنها اخیرا محکوم به اعدام شدند عبارتند از : 1- دکتر سعید ماسوری2- غلامحسین کلبی 3- علیرضا کرمی خیر آبادی4- خالد حردانی 5- فرهنگ پور منصوری6- شهرام پورمنصوری7 - فاضل رمضانی8 - حاجت مراد محمدی9 - عبدالرضا سنواتی 10- قاسم سلامات11- ماجد آل بوغبيش12 – ناظم برحه ای 13 – عبدالرضا هلیچی 14- ضامن باوی 15- صفر قادری 16- محمد حسن پور 17- عبادالله قاسم زاده 18- بخش علی محمدی 19- جهان علی محمدی

زنان زیادی که به خاطر دفاع از خودشان محکوم به اعدام و در انتظار اجرای حکم هستند عبارتند از1- دلارا دارابی 2 - نازنین فاتحی 3- کبری رحمان پور 4 - اکرم قوی دل 5- فاطمه حقیقت پژوه 6- شهلا جاهد 7- طیبه حجتی 8- اعظم قره شیران 9- اختر محمدی منفرد 10 - ليمو ابراهيمي 11- ملک قربانی 12- محبت محمودي 13- خانم هلاله محمد زاده

کودکانی که در انتظار اجرای حکم اعدام هستند عبارتند از1- سینا پایمند 2- علی علیجانی 3- هدايت نيرومن

* بنا بر گزارشات سازمان های حقوق بشری ، ایران رتبه دوم اعدام در جهان را داراست

برای پایان دادن به صحنه های دردناک گرفتن جان انسان ها ، برای پایان دادن به رعب و وحشت در جامعه ، برای والا نگه داشتن حرمت انسانی ، برای دفاع از اسیران بی دفاع ، باید یکصدا شد و این صدا را به فریادی گسترده در عرصه جهانی تبدیل نمود . که ما خواهان پایان دادن به حکم اعدام هستیم لذا همگام با خواسته های جامعه که مخالف مجازات اعدام هستند و خواهان لغو مجازات اعدام هستند ما امضاکنندگان زیر برای پاسخ دادن به خواسته های بحق جامعه ایران اقدام به تهیه فراخوانی نموده ایم که خواستار لغو مجازات اعدام در ایران هستیم و از کلیه نمایندگان و فعالان و سازمان های حقوق بشری جهانی می خواهیم برای توقف هر چه سریعتر اجرای حکم اعدام در ایران بر مقامات این رژیم فشار بیاورند

امضا کنندگان : 1- فعالان حقوق بشر در ایران 2 - سازمان دفاع از حقوق بشر کردستان3 - تشكل حقوق زن كرد 4- سازمان دفاع از حقوق بشر شمال غرب 5- سازمان حقوق بشر اهواز

رونوشت به : دبیر کل سازمان ملل متحدشورای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحدعفو بین المللدیدبان حقوق بشرسازمان جهانی علیه اعدام