! مسئله ملی در بلوچستان را بدرستی در يابيم

بلوچستان سرزمين وسيعی است که ملت بلوچ در آن زندگی ميکند و با توجه به سياستهای استعماری گذشته ، تجزيه و به کشورهای ايران ، افغاستان و پاکستان ضميمه گشته است

ملت بلوچ نيز همانند ساير ملل جهان ، از اقشار گوناگون اجتماعی همانند دهقان، کاسبکارو... تشکيل شده است . بلوچهائی که در اسارت ايران بسر ميبرند ، هيچگونه نقشی در اداره امور داخلی بلوچستان ندارند و اين حکام مرکزی هستند که با گماشتن مزدوران خويش برمسند امور در بلوچستان ، هست و نيست مردم ما را به تاراج برده و آنها را در زندانی به پهنای وسيع بلوچستان ، محبوس کرده اند

بلوچها نميتوانند تا ابد در اسارت زندگی کنند. آنها بايد جهت رهائی خويش از قيد بردگی ، به مبارزه ای بی امان روی آورند. دشمنان ملت بلوچ ، نيروهای پيشرفته و متمدنی نيستند که قادر باشند از راه مسالمت آميز و نشستن پای ميز مذاکره ، به پذيرفتن حقوق ملی بلوچستان گردن نهند و اختيارات درونی بلوچستان را به بلوچها واگذار نمايند. ما با دشمنانی جاهل و شوونيست سرو کار داريم که بجز زبان زور، زبان ديگری را درک نميکند

مبارزه ملت بلوچ برای گسستن زنجيرهای اسارت و بردگی ، مبارزه ای است ملی که در آن تمامی اقشار جامعه بلوچستان سهم يکسانی دارند. زبان بلوچی به صلابه کشيده شده ، اقتصادی به معنای واقعی و مدرن امروزی در بلوچستان وجود ندارد ، فرهنگ و سنن نيک و پسنديده بلوچ مورد تمسخر قرار گرفته و تهديد به نابودی است. مذهب مردم ما با خشونتی وصف ناپذير سرکوب ميشود و بطور خلاصه ستم ملی در بلوچستان از چار چوبهای تئوريک موجود فرار رفته و رژيم فاشيستی جمهوری اسلامی ايران علناً تصميم به نابودی ملت بلوچ گرفته است

آنها بلوچستان را به پايگاهی نظامی تبديل کرده و دهها هزار مزدور سرسپرده خويش را به منطقه آورده و همه روزه به کشتار و اعدام مردم بيگناه بلوچ مشغولند. نيروهای مذهبی بلوچ ، ريش سفيدان و سران قبائل ، دهقانان ، کسبه ، دانشجويان و دانش آموزان ، معلمان و استادان ، کارمندان اندک بلوچ در اداره جات دولتی ، روشنفکران و تمامی اقشار ملت بلوچ از اوضاع حاکم بر بلوچستان رنج ميبرند و وظيفه ای ملی بر دوش دارند تا جهت رهائی ملت بلوچ مبارزه کنند

نبايد از ياد برد که مبارزه ملت بلوچ مبارزه ای است ملی و نه طبقاتی . در بلوچستان طبقه ای وجود ندارد که بتوان بحثی از مبارزه طبقاتی بمیان آورد. روشنفکران بلوچ دچار خطا نشوند و نا آگاهانه به مبارزه ملی بلوچستان که تمامی مردم بلوچ را شامل ميشود ، ضربه نزنند. مبارزه ملی زمانی به پيروزی خواهد رسيد که منظم و سازمان يافته باشد. نيروهای مبارز بلوچ ، مردم را در احزاب و سازمانهای سياسی متشکل کرده و جهت کسب حقوق ملی پايمال شده ملت بلوچ مبارزه خواهند کرد. هم اينک چندين سازمان سياسی ـ نظامی در بلوچستان فعاليت دارند. هر کدام از اين جريانات با توجه به توان خويش فعال بوده و به کار سياسی و نظامی مشغول ميباشند. جنبش مقاومت مردمی ايران ، حزب مردم بلوچستان ، راجی زرمبش بيشتر از سايرين مطرح هستند

جنبش مقاومت مردمی با ضربات نظامی که بر پيکررژيم آخوندها در بلوچستان وارد آورد ، مبارزه ملی در بلوچستان را يک مرحله به جلو سوق داد. پيش از اين ، مبارزات مردم بلوچ همواره انگ قاچاقچی ميخوردند ، اما هم اينک مزدوران رژيم ناچار از پذيرش خواسته های سياسی درجنبش بلوچستان شده و اين به نوبه خود موفقيتی است برای ملت بلوچ

وظيفه کليه نيروهای ملی و مترقی بلوچ است تا به هر شکل ممکن از نيروهای مبارز بلوچ که هست و نيست خود را وقف آزادی مردم بلوچ ساخته و با خطرات غير قابل وصفی روبرو هستند ، حمايت بعمل آورند. اينجا نه مسئله ارتجاعی مطرح است و نه قضيه تجزيه طلبی!!! که رژيم جنايتکار جمهوری اسلامی ايران ، از طريق عوامل مستقيم و يا غير مستقيم خود در اروپا ، قصد طرح آنها را در بين روشنفکران بلوچ دارد تا از اينطريق بتواند به سياست رسوای کهنه "تفرقه بينداز و حکومت کن" باز هم جامه عمل بپوشاند. تمامی مبارزات مردم بلوچ در چارچوب جنبش ملی بلوچستان می گنجند و قابل پشتیبانی از سوی نیروهای مترقی بلوچ . مبارزه مردم بلوچ جهت رفع ستم ملی در بلوچستان ، هر گاه که شکلی مستقل داشته باشد و به تشکلهای ملت بر تر يعنی فارس وابسته نباشد ، بطور طبيعی از سوی آنان مردود و به طرق متفاوت بر عليه آن تبليغ خواهد شد. بلوچها نبايد از اين باکی داشته باشند. اوضاع کنونی با شرائط دوران انقلاب سال ۱۳۵۷تفاوتی آشکار دارد. ستم ملی تشديد شده و نيروهای سياسی بلوچ با کوله باری از تجربه ، توان سازماندهی مستقل را دارند تا مبارزات ملی بلوچستان را کاناليزه کرده و به پيش ببرند. بلوچهائی که هنوز هم راجع به ماهيت و محتوی جنبش ملی بلوچستان توهم دارند ، و يا آنهائی که جهت خوش خدمتی به اربابان خود بر عليه نيروهای ملی و مبارز بلوچ دست به تبليغات مسموم کننده ميزنند ، بايد به خود آيند و به هويت ملی خويش افتخار کنند. احساس حقارت در برابر ديگران ، ستم ملی را تداوم خواهد بخشيد و اين خيانتی است غيرقابل بخشش

اميربلوچ